Yörükler kolan dokuma ve kirmen eğirme kültürünü yaşatıyor

Yörükler kolan dokuma ve kirmen eğirme kültürünü yaşatıyor

63 yaşındaki Ayşe Karamusaoğlu, jenerasyonları satarak para kazanıyor

ANTALYA – Antalya’nın Manavgat ilçesinden yaz aylarında Akseki’nin Çimi Yaylası’na göç eden yörükler, kolan dokuma ve kirmen eğirme kültürünü yaşatıyor. Kurduğu tezgahta kolan ismi verilen rengarenk nesiller ören 63 yaşındaki Ayşe Karamusaoğlu, jenerasyonları satarak para kazanıyor.

Çimi Yaylası’ndaki obasında kurduğu tezgahta kolan ismi verilen rengarenk nesiller ören 63 yaşındaki Ayşe Karamusaoğlu, bayanların sırtlarında yük taşımak için kullandıkları jenerasyonları satarak para kazanıyor. Kolan dokumayı 7 yaşında annesinden öğrendiğini anlatan Karamusaoğlu, “İp örmeyi annemi izleyerek, o örerken bana verdiği vazifeleri eksiksiz yerine getirerek küçük yaşta öğrendim. Genç kızlığımda da, evlendikten sonra da ip örmeyi bırakmadım. Boş vaktimi ip örerek geçirdim” dedi.

Eskiden günde 5-6 metre kolan dokuduğunu kaydeden Karamusaoğlu, evvelden kolanla otu, odunu sırtlarında taşıdıklarını, kuyulardan su taşıdıklarını Manavgat’tan Akseki’nin yaylalarına çıkarken develere ve hayvanlara yük sardıklarını anlattı. Karamusaoğlu, “Şimdi yaylaya otomobillerle, traktörlerle çıkıyorlar. Akseki ve Manavgat’ın köylerinden isteyenlere bunu satıyorum. Bunları hala kullanan vardır. Ben istesem de boş duramıyorum. Kültürümü yaşatıyorum. Kendi elimle ördüğüm kolanları isteyenler olursa onlara veriyorum. Gücüm nispetinde ömrümün yettiği yere kadar bu geleneği yaşatmaya devam edeceğim. Evvelce bu tıp meslekleri çocukluğumuz da öğrenirken, gençlerimiz artık bu işlere heves etmiyorlar. O yüzden bu işi yapan kalmadı. 5 metrelik bir kolonu ise yaklaşık 2-3 saatte örüyorum. Hayli zahmetli bir iş” diye konuştu.

“Annem yaylada daima bu işi yapardı”

Karamusaoğlu şöyle devam etti: “Bizim çocukluğumuzda hayvanlarımız vardı. Biz çocukluğumuzdan beri Çimi Yaylasına çıkıyorduk. Annem Yaylada boş vakitle Annem yaylada daima bu işi yapardı. Kolon dokumayı çok severdi. Bende küçük yaşta bu mesleği annemden öğrendim. Keçi ve koyun kıllarını kirmen ile eğirirlerdi. Bunlardan çadır, kilim üzere dokumalar yaparlardı. Keçi ve koyun kıllarını eğirirdik. Birçok çeşit dokuma yapardık. Evlendikten sonra eşimin de kıl keçileri vardı. Her yaz yaylaya çıkıyorduk. Hastalandığımdan ötürü hayvanlarımızı sattık. Lakin hala yaz aylarında yaylaya çıkmaya devam ediyorum. Artık ise hem boş kalmayayım, hem de kültürümü yaşatayım diye kolon dokumaya devam ediyorum” biçiminde konuştu.

“Elemeği bin bir ürün”

Kolan, yün, pamuk, keten ve kıl ipliklerinden oluşturulan, enli jenerasyon, bağ üzere dokumalara verilen bir isim. Daha çok Yörükler tarafından dokunan ve kullanılan kolan dokuma, kara çadır ve topak mesken denilen çadırların kaplama unsuru keçelerin sarılması, zirvelerinin tutturulmasında kazık bağı olarak, sepet, çuval, heybe üzere taşıma araçlarında, hayvanların koşum gruplarında, otomobil, develerinin başını süslemede, bayan giysisinde, baş takılarının tutturulmasında, önlük, elbise nesil bağı, çocuk kundağı, beşik bağı olarak kullanılıyor.

https://www.haberler.com/kultur-sanat/yorukler-kolan-dokuma-ve-kirmen-egirme-kulturunu-15171993-haberi/