Depresyonun şirin ilacı: Bir köpeğin yalnızca yanında olmanın bile memnunluk hormonlarını arttırdığı görüldü

Ohio eyaletinde yer alan Cleveland Clinic’te bir psikiyatrist olan Dr. Jane Manno, köpeklerle yürümenin ve onlarla oynamanın beyindeki serotonin ve dopamin düzeylerini yükseltmeye yardımcı olduğunu ve bu durumun depresyonu önlediğini söyledi. 

Dr. Manno, dert bozukluğu olan yahut depresyondaki hastalara sık sık yürüyüşe çıkmalarının tavsiye edildiğini vurgulayarak, köpeklerin sahiplerini konuttan daha fazla dışarı çıkararak bir emel duygusu oluşturmaya ve yalnızlık hissiyle savaşılmasını sağladığını kaydetti. 

SEROTONİN VE DOPAMİN SALGINLAMASINI SAĞLIYOR

Köpek sahibi olmanın yararlarını anlatan Manno, “Hayvanların yanında fizikî olarak bulunmak bile beyinde birtakım müspet nörotransmitterleri hür bırakıyor. Çalışmalar serotonin ve dopaminin salındığını gösterdi, yani biyolojik bir bileşen var. Köpekler, ayrıyeten tansiyonu ve gerilim hormonu kortizolü düşürür. Elhasıl köpekler insanların âlâ hissetmesini sağlıyor” dedi. 

Manno ayrıyeten, bu yıl Mart ayında yayınlanan ve bir köpekle günde yalnızca 10 dakika geçirmenin ağrı, tasa ve depresyon hislerini azalttığını gösteren bir araştırmaya işaret etti.

Diğer taraftani psikologlar yıllardır bir köpeğe sahip olmanın sıhhate yararlarına dikkat çekiyor.. İngiltere merkezli Mental Health Foundation, köpeklerin fizikî aktiviteyi artırmaya ve yalnızlığa deva olduğunu açıkladı.

Kuruluşun açıklamasına nazaran köpekler bunların yanı sıra, insanların özgüvenlerini artırıyor.Çünkü hayvanlar, şartsız sevgi sunabiliyor ve insanları eleştirmiyor.Köpekler, ayrıyeten yeni beşerlerle tanışmaya yardımcı olabiliyor, zira köpek sahipleri yürüyüşlerde sık sık mola veriyor ve birbirleriyle sohbet ediyor. 

Öte yandan ABD de dahil olmak üzere dünyanın birçok ülkesinde  hastaneler  hastalarına terapi köpekleri kullanarak yardımcı oluyor. İngiltere Ulusal Sıhhat Enstitüleri’nde (NHS)bir psikiyatrist olan Dr. Max Pemberton, geçen yıl, ilaçlar birinin acısını hafifletmediğinde, sıhhat vazifelilerinin ekseriyetle hayvanlara başvurduğunu yazdı.

Dr. Pemberton, örnek verdiği bir hadiseyi anlatırken, “14 yaşındaki oğlu birkaç yıl evvel kanserden ölen orta yaşlı bir bayanla konuştuğumu hatırlıyorum. Dünyası yıkılmıştı. Daima uyumak  ve bir daha asla kalkmamak istiyordu. Lakin iki çocuğu daha vardı ve onlar annelerine gereksinim duyuyordu.

“KÖPEĞİM HAYATIMI KURTARDI”

Oğlu ölmeden çabucak evvel kanser tedavisinde moral vermesi için bir köpek almışlardı. Bu köpek anneyi, oğlunun vefatından sonra her sabah uyandırdı ve dışarı çıkmasını sağladı.

Annenin üzüntüsünü bir biçimde hissederek, yalnızlığını giderdi. Bna  ‘Köpeğim hayatımı kurtardı’ dedi”  değerlendirmesinde bulundu.